Frank Breuker

“Als ik teken schrijft mijn potlood een verhaal”

Over mij:

Een echte laatbloeier ben ik, zeker als je het over het tekenen hebt Ik heb 40 jaar hard gewerkt in hoge en zeer stressvolle managementfuncties. Als gevolg daarvan had ik totaal geen tijd voor andere hobby’s behalve sport en vooral Marathonlopen, waardoor ik even afstand kon nemen van dit stressvolle leven. Toch was het tekenen al vroeg een belangrijk onderdeel van mijn leven. Als klein jochie tekende ik vooral harpen en trok ik mij terug in mijn eigen droomwereld. Thuis werd ik Tinus Frank, de dromer, genoemd. Op zeer jonge leeftijd mocht ik meedoen met een tekenwedstrijd bij mijn Broer Harry in Lutjebroek , waar hij hoofdmeester was van de plaatselijke lagere school. We moesten met krijt op de stoep tekenen en tot mijn grote verbazing was ik de winnaar. Maar omdat ik het broertje van de hoofdmeester was, ging de prijs aan mijn neus voorbij. Ik denk dat dit mij een veertigjarig trauma heeft bezorgd waardoor ik verder ik geen potlood op papier kon zetten. Totdat ik in 2018 puur als tijdpassering een schetsboekje en potloden aanschafte. Dat was werkelijk een geschenk uit de Hemel. Op het internet vond ik een cursus van Udemy en het leek mij wel leuk om te zien hoe dit werkte.

Verrast over mijn eigen enthousiasme heb ik na deze cursus heb ik nog wat lessen gevolgd aan de tekenacademie in Amsterdam. Maar ik moet zeggen dat ik het meeste heb geleerd van mijn broer Johan, die mij gedurende een periode iedere Donderdag op zijn atelier de kneepjes van het tekenvak bijbracht en mij trainde in het kijken. Sindsdien ben ik verkocht en wil ik niets liever dan tekenend aan mijn ezel staan zo gauw er wat vrije tijd is. Waar dan ook, of ik in het vliegtuig zit, in een koffieshop of in het park, ik moet tekenen. Dank ook aan Leah, mijn lieve partner, die dit talent in mij herkende zonder dat ik daarvoor ook maar een potloodstreep op papier hoefde de zetten